-
1 spot|kać
pf — spot|ykać impf Ⅰ vt 1. (zobaczyć się) to meet- spotkać znajomego/kolegę to meet a friend/colleague- spotkać kogoś na ulicy/w teatrze to chance (up)on sb in the street/in the theatre2. (zaznajomić się) to meet- spotkała w swoim życiu wielu interesujących ludzi during a. in the course of her life she met many interesting people3. (zdarzyć się) spotkało go nieszczęście he met with misfortune; a misfortune has befallen him książk.- spotkała go kara he was punished- spotkał ich afront they were slighted- spotkało ich dobre przyjęcie they were well received- spotkało ich złe przyjęcie ze strony ministra they got a cool reception from the ministerⅡ spotkać się — spotykać się 1. (zejść się) to meet (z kimś with sb)- spotkać się po latach to meet years later- spotkał się z delegacją/kolegami he met with the delegation/his colleagues- spotkali się w barze they met in a bar- komitet spotka się jutro the committee will meet tomorrow- spotkali się przypadkowo na ulicy they met each other by chance in the street2. (być obiektem reakcji) to meet (z czymś with sth)- spotkać się z uznaniem/krytyką to meet with approval/criticism- spotkać się z odmową ze strony kogoś to meet with a refusal from sb- spotkać się z ciepłym/dobrym przyjęciem to be warmly/well received3. przen. (schodzić się) to meet- w tym miejscu szlak spotyka się z główną drogą here the route meets the main road- nasze ręce się spotkały our hands metⅢ spotykać się (umawiać się na randki) [chłopak, dziewczyna] to rendezvous- spotykają się już od roku they’ve been going out together for a year■ nasze oczy a. spojrzenia spotkały się our eyes met- jej oczy spotkały się z jego oczami a. jej spojrzenie spotkało się z jego spojrzeniem her eyes met his- spotkać się z kimś twarzą w twarz a. oko w oko to come face to face a. eye to eye with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spot|kać
-
2 spotykać
impf ⇒ spotkać* * *( natykać się) to come across; ( poznawać) to meet; ( zdarzać się) to happen to* * *ipf.1. (= natykać się na kogoś) meet, encounter, stumble l. run across l. on; miło, że cię spotkałem it was nice to see you, I'm glad to see you; spotkać swoje przeznaczenie meet one's doom l. destiny; spotykaliśmy go od czasu do czasu we used to l. would see him from time to time.2. (= poznawać kogoś nowego) meet, make acquaintance.3. (= stawać się czyimś udziałem) happen; spotkało mnie nieszczęście a misfortune has befallen me; spotkał ich ten sam los they suffered the same fate, the same fate befell them; spotkało mnie rozczarowanie I got disappointed; nie może cię nic złego spotkać nothing bad can happen to you; spotkała go miła niespodzianka he had a nice surprise; śmierć spotyka wszystkich, którzy... death comes to all who...4. (= znaleźć, odkryć) come across, discover, find.ipf.1. meet ( z kimś with sb); get together; spotkać się na drinka meet for a drink; spotkać się z czyjąś aprobatą/życzliwością meet with sb's approval/kindness; spotkać się z kimś przypadkowo stumble across l. on sb, come l. run across sb; spotkać się z kimś twarzą w twarz meet sb face to face; ich spojrzenia spotkały się their eyes met; spotkać się z czyimś wzrokiem catch l. meet sb's eye; spotykam się dziś z nim na lunchu I'm seeing l. meeting him today for lunch; nasz plan spotkał się z trudnościami our plan was faced with l. met with l. encountered difficulties; nie spotkałem się z tym I am unfamiliar with this, I haven't come across it; to się rzadko spotyka it's unusual, this is (rather) rare; spotkać się z ogólnym uznaniem meet with general acceptance l. approval; spotkać się z silnym sprzeciwem meet with l. face strong l. fierce opposition.2. (o drogach, rzekach, przewodach) meet, cross, converge; ich drogi się spotkały their paths crossed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spotykać
-
3 nieszczęśliwy
adjunhappy; (kaleka, mina) miserable; ( zbieg okoliczności) unfortunate* * *a.1. (= taki, którego spotkało nieszczęście) unfortunate, luckless; (kaleka, mina) miserable.2. (= świadczący o nieszczęściu) miserable.3. (pomysł, zbieg okoliczności) unfortunate; (miłość, małżeństwo, człowiek) unhappy; nieszczęśliwy wypadek unfortunate accident, mishap.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieszczęśliwy
См. также в других словарях:
nieszczęście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nieszczęścieęść {{/stl 8}}{{stl 7}} zdarzenie bądź splot wydarzeń będące powodem kłopotów, cierpienia, rozpaczy; nieszczęśliwa sytuacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spotkało ją straszne nieszczęście. Ten człowiek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… … Słownik języka polskiego
nieszczęśliwy — nieszczęśliwywi, nieszczęśliwywszy 1. «taki, którego spotkało nieszczęście, wzbudzający współczucie, litość (z powodu cierpień fizycznych lub moralnych), biedny; świadczący o czyichś cierpieniach, niepowodzeniach» Nieszczęśliwa sierota.… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
współczuć — ndk Xa, współczućczuję, współczućczujesz, współczućczuj, współczućczuł «solidaryzować się uczuciowo z kimś cierpiącym, z kimś, kogo spotkało nieszczęście, komu się nie powiodło; litować się, ubolewać nad kimś» Współczuć komuś w niedoli, w… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
nieszczęśliwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. nieszczęśliwiecwcze; lm M. nieszczęśliwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} współczująco o człowieku, którego spotkało lub często spotyka nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieszczęśliwiec, już drugi raz złamał rękę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
